Stary Sącz

Przeszłość Starego Sącza sięga czasów zamierzchłych, pierwszego okresu naszej państwowości. Niektórzy powstanie Sącza przypisują jeszcze czasom Bolesława Chrobrego. Nie jest to pozbawione podstaw, bowiem wzdłuż Dunajca i Popradu prowadziła najłatwiejsza droga na Węgry i dalej na Południe Europy. Poprad bowiem przez przebicie się z południa na północ przez łuk Karpat stworzył dogodną drogę. Na tym szlaku do dnia dzisiejszego zachowały się takie strażnice ja Melsztyn, Czchów, Wytrzyszczka, Rytro, Muszyna i dalsze na terenie Słowacji.
Pierwszą historyczną datą na jaką zwykł się powoływać Stary Sącz to rok 1257 (chociaż były i wcześniejsze), w którym to książę krakowsko – sandomierski Bolesław zwany Wstydliwym jako zastaw za posag wniesiony do Polski przez księżniczkę węgierską Kingę, zapisał jej Ziemię Sądecką obejmującą tereny w trójkącie: Biecz – Limanowa – Podoliniec (już na dzisiejszej Słowacji).
Właśnie tu w centralnym miejscu trójkąta na dogodnym szlaku handlowym, po drodze do rodzinnych Węgier – Pani tych ziem Kunegunda lokuje dwa klasztory o regule franciszkańskiej męski i żeński (o regule Św. Klary).
Od tego momentu Stary Sącz staje się ważnym ośrodkiem na tej niezbyt gęsto zaludnionej połaci Rzeczpospolitej. Jako miasto znajdujące się pod jurysdykcją klasztoru, żyło i rozwijało się u jego boku, przeżywało wzloty i upadki, cierpiało najazdy Tatarów i innych nacji, a także wojny domowe. Po aneksji dokonanej przez Austrię w r. 1770 i przyłączeniu Starego Sącza do tej monarchii, decyzją ówczesnego cesarza Józefa II odebrano Klaryskom władztwo nad miastem i okolicznymi wsiami. W 1782r. kasacji uległy również oba klasztory franciszkańskie. Męski klasztor już nigdy nie podniósł się. Klaryski przetrwały do dnia dzisiejszego.
Mimo grabieżczej działalności, jakiej poddany został klasztor i przyległa świątynia, zachowały się w nich ogromne skarby kultury od średniowiecza po czasy współczesne.

Ważniejsze daty historyczne z przeszłości miasta:
1257r. Książe Bolesław Wstydliwy Ziemię Sądecką nadaje swej żonie Kindze.
1280r. W starym Sączu Kinga zakłada dwa klasztory franciszkańskie.
1292r. Śmierć Kingi w tutejszym klasztorze.
1604r. Budowa zespołu klasztornego przez Jana di Simoni.
1683r. Spotkanie w Starym Sączu króla Jana III Sobieskiego z ukochaną żoną Marysienką
1795r. Wielki pożar miasta.
1815r. Kasata klasztoru Franciszkanów.
1876r. Budowa linii kolejowej Tarnów – Leluchów i dalej na Węgry.
1903r. Powstanie seminarium nauczycielskiego.
1910r. Włączenie samodzielnej gminy Neüdorfel (Podmajerz) do miasta.
1948r. Powstanie Towarzystwa Miłośników Starego Sącza.
1954r. Uznanie Starego Sącza za rezerwat urbanistyczny, prawnie chroniony.
1954r. Otwarcie Muzeum Regionalnego w “Domu na Dołkach”
1970r. Stary Sącz Mistrzem Gospodarności w kraju.

Źródło: http://www.stary.sacz.pl/pl/3483/0/Przewodnik_po_Starym_Saczu.html

Zdjęcia (4)

Komentarze (0)